Dr Salvatore Pais porozmawiał w końcu z „The War Zone” na temat swoich pozornie nieistniejących patentów złożonych w imieniu Marynarki Wojennej USA.
Brett Tingley – 22 stycznia 2020 r.
W ciągu ostatnich sześciu miesięcy „The War Zone” [Strefa Wojny] donosiła o kilku dziwacznych patentach przyznanych Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych. Patenty, które są dziełem jednego wynalazcy, naprawdę wyglądają na science fiction i obejmują wysokotemperaturowe nadprzewodniki, generatory fal grawitacyjnych, kompaktowe reaktory termojądrowe i generatory pola elektromagnetycznego o wysokiej energii. Najbardziej rewolucyjny ze wszystkich jest „hybrydowy statek powietrzno–kosmiczny”, ma on być w stanie “konstruować tkankę naszej rzeczywistości na najbardziej podstawowym poziomie” poprzez pozorne naginanie praw fizyki jakie znamy. Razem patenty te zdają się być częściami składowymi pojazdu o prawdziwie pozaziemskim, UFO podobnym działaniu. W ramach naszego raportu pracowaliśmy nad lepszym zrozumieniem umysłu stojącego za tą tajemniczą własnością intelektualną. Obecnie nieuchwytny dr Salvatore Cezar Pais porozmawiał z „The War Zone”.
Mimo, że patenty wyglądają na sięgające niezwykle daleko, oficjalne dokumenty ujawniają, że dyrektor ds. technologii w U.S. Naval Aviation Enterprise [Przemysł Lotniczy Marynarki Wojennej USA] osobiście potwierdził realność tych wynalazków, ich znaczenie dla bezpieczeństwa narodowego i konkurencję między sprzymierzonymi państwami w odwołaniach do USPTO (United States Patent and Trademark Office – Urząd Patentów i Znaków Towarowych Stanów Zjednoczonych). Tymczasem naukowcy i fizycy, z którymi rozmawialiśmy, jasno stwierdzili, że twierdzenia [zawarte w patentach] są w dużej mierze absurdalne i nie mają podstaw naukowych. W rzeczywistości rząd od dekad prowadzi wiele badań nad podobnymi technologiami bardzo zbliżonymi koncepcyjnie do niektórych prac Paisa. Choć te idee nie są do końca jasne i pozostają na obrzeżach nauki, to jako takie nie są do końca nowe.
Scientist Behind The Navy’s “UFO Patents” Has Now Filed One For A Compact Fusion Reactor – Brett Tingley i Tyler Rogoway w The War Zone
Navy’s Advanced Aerospace Tech Boss Claims Key ‘UFO’ Patent Is Operable – Brett Tingley w The War Zone
Docs Show Navy Got ‘UFO’ Patent Granted By Warning Of Similar Chinese Tech Advances – Brett Tingley i Tyler Rogoway w The War Zone
What The Hell Is Going On With UFOs And The Department Of Defense? – Tyler Rogoway w The War Zone
Congressman Has Written An Official Letter To The Navy Demanding Answers On UFOs – Joseph Trevithick w The War Zone
Wszystko to skłoniło wiele osób do zastanowienia się co dokładnie dzieje się z tymi patentami, a wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi. Czy patenty Salvatore Paisa są po prostu przyszłościowe, dające nadzieję na miejsce na czele peletonu w momencie, gdy te technologie rzeczywiście staną się wykonalne? Czy są one może częścią kampanii dezinformacyjnej wymyślonej po to, by sprowadzić przeciwników Ameryki na drogę bezowocnej pogoni za wiatrem w polu? Czy mogą one być próbą odwzorowania przez Marynarkę Wojenną na pozór zagadkowego statku o niezwykłych możliwościach, z którym zetknął się jej personel? Czy Marynarka Wojenna mogłaby naprawdę znaleźć się na progu zmian w znanym postępie technologicznym człowieka? A może te wynalazki stanowią przełom, który już nastąpił. Z drugiej strony, czy mogą one być tylko marnym produktem pomysłowego i przekonującego wynalazcy oraz jego naiwnych szefów w Marynarce Wojennej?
Jedyną osobą, która rzeczywiście znałaby odpowiedź na te i inne pytania jest sam dr Pais.
Pojawiają się nowe szczegóły
Dr Pais opublikował niedawno nową pracę naukową w czasopiśmie IEEE Transactions on Plasma Science, w której opisał swoją pracę nad urządzeniem do syntezy jądrowej inicjowanej w wyniku kompresji plazmowej (Plasma Compression Fusion Device). Urządzenie stanowi patent, o którym wspominano wcześniej w The War Zone i jest kompaktowym reaktorem termojądrowym, który ma mieć możliwość wytwarzania energii netto. Jeśli to naprawdę możliwe, byłby to przełom, który zrewolucjonizowałby produkcję energii.
Podobnie jak we wszystkich innych patentach i publikacjach dr Paisa, w artykule tym stwierdza się, że ten rewolucyjny nowy reaktor termojądrowy wykorzystuje „kontrolowany ruch elektrycznie naładowanej materii poprzez przyspieszone drgania i/lub przyspieszone wirowanie poddane płynnym, ale szybkim przejściom przyspieszania-zwalniania-przyspieszania, do generowania ekstremalnie wysokoenergetycznych (wysoko gęstościowych) pól elektromagnetycznych (EM)”. W przypadku tego reaktora twierdzi się, że te pola EM zarówno podgrzewają plazmę w rdzeniu jak i ograniczają ją i kompresują, co umożliwia produkcję energii na obecnie niedostępnym poziomie.
W części biograficznej artykułu stwierdza się, że dr Pais posiada „zaawansowaną wiedzę z zakresu teorii, analizy i nowoczesnych metod eksperymentalnych i obliczeniowych w dziedzinie aerodynamiki wraz ze zrozumieniem projektowania pojazdów powietrznych i rakiet, szczególnie w dziedzinie projektowania elektrowni hipersonicznych i pojazdów”, a także „doświadczenie w dziedzinie elektrooptyki i nowo powstających technologii kwantowych, szczególnie w dziedzinie laserowego wytwarzania energii i wytwarzania wysokoenergetycznego pola elektromagnetycznego, ponadto wiedzę w fizyce skondensowanej materii, takiej jak wyłaniające się przełomowe pole nadprzewodnictwa w temperaturze pokojowej związane z zaawansowanym napędem polowym” (por. *)
Praca zawiera również zdjęcie dr Paisa, które potwierdza, że zdjęcie znalezione na chińskim blogu informacyjnym, które zamieściliśmy w naszej poprzedniej relacji, to rzeczywiście on. Pochodzenie tej fotografii pozostaje nieznane.
IEEE.org, Biografia Paisa zamieszczona w jego ostatniej publikacji w IEEE Transactions on Plasma Science.
W publikacji IEEE stwierdza się, że dr Pais nie współpracuje już z NAVAIR/NAWCAD [Naval Air Systems Command – Dowództwo Systemów Powietrznych Marynarki Wojennej / Naval Air Warfare Center Aircraft Division – Dywizja Lotnicza Centrum Wojny Powietrznej Marynarki Wojennej], ale obecnie pracuje w Programie Systemów Strategicznych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (Navy SSP). Według strony internetowej SSP programy te obejmują „całe spektrum działań od badań, rozwoju, budowy sprzętu, szkolenia załóg i budowy obiektów poprzez dalsze wsparcie operacyjne” amerykańskich rakiet balistycznych Trident [SLBM – submarine launched ballistic missiles] wystrzeliwanych z atomowych okrętów podwodnych klasy Ohio [SSBN – nuclear powered ballistic submarine] i przyszłej klasy Columbia. W 2018 r. SSP ogłosiło, że opracowuje nową “broń do natychmiastowego uderzenia globalnego” znaną obecnie jako konwencjonalna broń natychmiastowego uderzenia o średnim zasięgu, która składa się z ponaddźwiękowego kadłuba ślizgowego na szczycie rakiety wspomagającej, którą mogą wystrzelić łodzie podwodne lub statki nawodne i która może potencjalnie osiągnąć dowolny cel na Ziemi w ciągu godziny, w zależności od lokalizacji platformy startowej.
Pozostaje niejasne czy którekolwiek z wcześniejszych opracowań Paisa w NAWCAD zostało przeniesione na jego nowe stanowisko w SSP. Z treści naszej korespondencji oraz z tego co wiemy o zakresie działań SSP, wygląda na to, że jest to oddzielny obszar badań. Zastanawiające jest również przeniesienie do innej placówki naukowej Marynarki Wojennej. Jeśli patenty dr Paisa były tak istotne, możliwe do wykonania i jeśli niektóre z nich były rzeczywiście testowane, jak zapewnił amerykański Urząd Patentowy główny technolog systemów lotniczych Marynarki Wojennej, dlaczego ten nakład pracy miałby być wyhamowany przez transfer do innej jednostki?
Warto również zwrócić uwagę na dobrze ugruntowany trend w armii amerykańskiej, która wykorzystuje ustawę o tajemnicy wynalazków z roku 1951 [Invention Secrecy Act] do zgłaszania patentów niedostępnych publicznie. Marynarka Wojenna jest najczęstszym wnioskodawcą patentów składanych zgodnie z tą ustawą od 2017 roku. Szczególnie godny uwagi wydaje się fakt, że patenty Paisa, które według najwyższych rangą przedstawicieli Marynarki Wojennej miały istotny wpływ na bezpieczeństwo narodowe, były zgłaszane w trybie publicznym, choć powód tego pozostaje nieznany.
FAS.org. Dane zebrane przez Federację Naukowców Amerykańskich pokazujące liczbę wynalazków zgłaszanych rocznie w sposób zgodny z ustawą o tajemnicy wynalazków (Invention Secrecy Act).
“Efekt Paisa”
The War Zone dotarło do NAWCAD i Biura Informacji Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, aby uzyskać więcej informacji na temat patentów dr Salvatore Paisa oraz przeprowadzić z nim formalny wywiad. Jak dotąd odmówiono nam takiej możliwości, jednakże dr Pais odpowiedział ostatnio na kilka pytań bezpośrednio drogą e-mailową, ale jego odpowiedzi tylko wzmagają ciekawość i pogłębiają tajemnicę otaczającą te przypuszczalnie zdumiewające i przełomowe rozwiązania technologiczne.
Poprosiliśmy doktora Paisa o wyjaśnienie kwestii swojego wykształcenia i przygotowania, ponieważ jest niewiele informacji, a za to jest wiele zamieszania wokół tożsamości tego człowieka. Dr Pais powiedział tylko to, co już jest publicznie dostępne, czyli że jest absolwentem Case Western Reserve University, otrzymał wszystkie swoje stopnie naukowe w tej szkole – licencjat w 1990, magisterium w 1993 i doktorat w 1998 – wszystkie w dziedzinie inżynierii mechanicznej i lotniczej, a następnie dodał “nie mogę skomentować nic ponad to, dziękuję za uwagę”.
Kiedy The War Zone zapytało, czy dr Pais mógłby ogólnie skomentować swoje patenty lub badania, wysłał on następującą odpowiedź:
Fakt, że moja praca nad projektem Kompaktowego Reaktora Syntezy Jądrowej została zaakceptowana do publikacji w tak prestiżowym czasopiśmie jak IEEE TPS, powinien mówić głośno o jej znaczeniu i wiarygodności – i powinien wyeliminować (lub przynajmniej złagodzić) wszelkie błędne wyobrażenia jakie Państwo (lub jakakolwiek inna osoba) mogą mieć w odniesieniu do prawdziwości (lub możliwości) moich zaawansowanych koncepcji fizyki.
Panie Tingley, proszę zdać sobie sprawę, że kulminacją mojej pracy jest uaktywnienie efektu Paisa (oryginalnej koncepcji fizycznej). Efekt Paisa polega na wytwarzaniu ekstremalnie wysokich strumieni energii elektromagnetycznej (a więc i wysokich lokalnych gęstości energii) generowanych przez kontrolowany ruch naładowanej elektrycznie materii (od stanu stałego do plazmowego) poddanej wzmocnionej wibracji i/lub wzmocnionemu wirowaniu poprzez gwałtowne przejściowe przyspieszenia.
Tak wysokoenergetyczne promieniowanie EM może lokalnie oddziaływać z Próżniowym Stanem Energii [VES – Vacuum Energy State] – VES jest Piątym Stanem Materii (Piąty Żywioł – Kwintesencja/Eter), innymi słowy fundamentalną strukturą (podstawowym szkieletem), z której wyłania się wszystko inne (wliczając czasoprzestrzeń) w naszej kwantowej rzeczywistości.
Inżynieria efektu Paisa może dać podstawę do powstania efektu makroskopowej spójności kwantowej, którego znaczenie rozumiecie, jeśli uważnie śledzicie moją pracę.
Muszę podkreślić, że cała ta praca (patenty, zgłoszenia patentowe i dokumenty techniczne) była wykonywana, gdy byłem pracownikiem NAVAIR/ NAWCAD i że moje obecne stanowisko w Navy SSP nie ma absolutnie związku w żadnym aspekcie, kształcie lub postaci z tą zaawansowaną pracą z fizyki.
Dziękuję za zainteresowanie moimi koncepcjami fizycznymi, staram się zachować otwarty umysł w odniesieniu do swej pracy.
Z szacunkiem,
Sal
dr Salvatore Cezar Pais
A.D. MMXIX
E-mail od dr Paisa jasno pokazuje, że wynalazca kieruje się w pełni nauką leżącą u podstaw tych wynalazków, tak radykalną na jaką wygląda. Jak wykazaliśmy w poprzednich artykułach na temat pracy dr Paisa, wszystkie jego patenty wywodzą z tego, co wynalazca obecnie nazywa „Efektem Paisa”, czyli „kontrolowanego ruchu elektrycznie naładowanej materii (od stanu stałego do plazmowego) poddanej wzmocnionej wibracji i/lub wzmocnionemu wirowaniu poprzez gwałtowne przejściowe przyspieszenia”.
Pomimo nalegań dr Paisa, że tzw. efekt Paisa jest rzeczywistym zjawiskiem i zapewnieniu, że Dyrektor ds. Technologii NAVAIR’u potwierdził je USPTO [Urzędowi Patentowemu], nie udało nam się znaleźć ani jednego naukowca ani inżyniera, który mógłby potwierdzić twierdzenia zawarte w jego patentach. Niemniej jednak w innej korespondencji dr Salvatore Pais zapewnił The War Zone, że „jeśli chodzi o wątpliwości rzeczoznawców, to moja praca zostanie pewnego pięknego dnia udowodniona jako poprawna…”.
Eksperci mają wątpliwości
Aby przybliżyć najnowszy patent i publikację naukową Paisa na temat urządzenia do syntezy plazmowej, The War Zone rozmawiała z Carlem Willisem, inżynierem jądrowym i opiekunem reaktora na Uniwersytecie w Nowym Meksyku, który pełni również funkcję starszego inżyniera ds. badań w firmie Verus Research pracującej nad zaawansowanym źródłem neutronów z syntezy jądrowej z ogniskowaniem plazmowym dla wojska. Według Willisa Verus nie postrzega tej technologii jako „konkurencyjnego podejścia do elektrowni termojądrowych ani rywalizacji w jakimkolwiek sensie wobec czegokolwiek nad czym pracuje dr Pais”.
Według Willisa ostatnia praca doktora Paisa reprezentuje „klasyczny przypadek patologicznej nauki”. Willis twierdzi, że literatura dotycząca urządzenia do kompresji plazmowej zawiera wymyślony żargon, nonsensowne stwierdzenia, słabe lub nieistniejące dowody na istnienie wiarygodnych podstaw teoretycznych, „nadmiar mglistych przymiotników i przysłówków zamiast znaczących jakości w opisie technicznym” oraz „wiele stwierdzeń, które wydają się sprzeczne z podstawową i akceptowaną fizyką”.
Willis mówi, że dr Pais „odnosi się do tematów, które od dziesięcioleci są konsekwentnie nękane przez patologiczną naukę i popularne nieporozumienia, takie jak energia próżniowa. Trudno nie podejrzewać, że albo sam ulega złudzeniom albo pomaga łudzić innych.”
Jednak nawet Willis zauważa, że „ten przypadek jest niecodzienny, ponieważ autor ma doktorat i jest zatrudniony przez rząd, jego patenty są przypisane do rządu, a artykuł ma się pojawić w dość szeroko czytanym wydawnictwie IEEE. Jednakże te fakty w żaden sposób nie łagodzą mojej opinii, że to wszystko jest w zasadzie nonsensowne – to tylko rodzi dodatkowe pytania o cui bono [kto korzysta] w tym konkretnym przypadku.”
Aby pomóc odpowiedzieć na te pytania porozmawialiśmy z dr Charlesem Collettem, adiunktem fizyki w Muhlenberg College, który specjalizuje się w eksperymentalnych badaniach nad stanem kwantowym magnesów molekularnych w niskich temperaturach. Jak większość fizyków, z którymi rozmawialiśmy o patentach Paisa, Collett pozostaje sceptyczny, chociaż przyznaje, że teoretyczne podstawy tak zwanego efektu Paisa „nie są niejasne i rzeczywiście każda naładowana materia poddana wielkim przyspieszeniom będzie to produkować”. Collett zauważa, że istnieją prawdopodobnie „znaczące wyzwania inżynieryjne w tworzeniu urządzenia” zdolnego do wytwarzania tak dużych sił elektromagnetycznych.
Collett podsumował dodając, że „twierdzenia o makroskopowej kwantowej spójności wydają się wątpliwe” i że „nie widzi, jak taka interakcja może prowadzić do któregokolwiek z deklarowanych efektów”.
„Ogólnie rzecz biorąc moje wrażenie jest takie, że w tych patentach może być (lub nie) zawarty jakiś interesujący wynalazek inżynierski, ale reszta twierdzeń jest niespotykana” kontynuował Collett „a niezwykłe twierdzenia wymagają niezwykłych dowodów”.
Nadzwyczajne twierdzenia
Zajmując się nadzwyczajnymi twierdzeniami Salvatore Paisa i wynalazkami, które opatentował w imieniu Marynarki Wojennej, nadal znajdujemy naukowców, którzy sugerują, że zamierzonym odbiorcą tych patentów w rzeczywistości nie mogą być społeczności naukowe lub lotnictwo, ponieważ zarówno te patenty, jak i wspierające je publikacje zawierają to, co większość z nich nazwałaby pseudonauką i pustym żargonem. Jednak, jak to już wcześniej odnotowaliśmy, od dziesiątek lat trwają badania nad podobnymi rozwiązaniami w przełomowych technologiach napędowych lub tzw. „inżynierią metryki czasoprzestrzeni” w dużym stopniu finansowane przez rząd USA [patrz dokument Advanced Propulsion Study – Studium zaawansowanych napędów].
W rzeczywistości Komisja ds. Przyszłości Przemysłu Lotniczego Stanów Zjednoczonych (CFUSAI – Commission on the Future of the United States Aerospace Industry) utworzona przez prezydenta George’a W. Busha i Kongres Stanów Zjednoczonych w 2001 r. stwierdziła [w swoim końcowym raporcie], że „w dłuższej perspektywie czasowej należy wiarygodnie zbadać przełomowe źródła energii, które wykraczają poza nasze obecne rozumienie praw fizycznych, takie jak synteza jądrowa i antymateria, abyśmy mogli w praktyce prowadzić badania Układu Słonecznego i nie tylko jego” i dodała, że „te źródła energii powinny być przedmiotem ukierunkowanych badań podstawowych”.
Być może badania i patenty dr Salvatore Paisa są początkiem próby realizacji tego bardzo długoterminowego celu. Z drugiej strony, jak sugerowali niektórzy eksperci tematu, mogą one reprezentować coś mylącego, błędnego lub sprzeniewierzonego.
Niezależnie od tego, nawet przy tak wielu nierozstrzygniętych pytaniach, jedno wiemy na pewno: sam Pais najwyraźniej szczerze wierzy w swoją pracę.
Poprzedni artykuł o reaktorze i publikacji w biuletynie IEEE: https://kosmiczneujawnienie.com/2020/03/22/reaktor-syntezy-jadrowej-dla-hybrydowych-statkow-kosmicznych-dokument-opublikowany-w-prestizowym-czasopismie/
Patenty Salvatore Paisa: https://patents.justia.com/inventor/salvatore-cezar-pais
(*) Biografia
Salvatore Cezar Pais uzyskał stopień doktora inżynierii mechanicznej i lotniczej na Case Western Reserve University w Cleveland, Ohio, USA. Był stypendystą NASA Graduate Research Fellow w NASA Glenn (Lewis) Research Center w Cleveland. Był w NAVAIR/NAWCAD, NAS PAX, Patuxent River, Maryland, USA. Był głównym inżynierem/analitykiem ds. zaawansowanych koncepcji w Northrop Grumman Aerospace Systems, gdzie był zaangażowany w prace związane z obronnością. Obecnie pracuje w Departamencie Obrony, Departamencie Marynarki Wojennej, Programach Systemów Strategicznych [SSP – Strategic Systems Programs] w Waszyngtonie, District Columbia, USA, gdzie jest zaangażowany w stałą działalność cywilną. Posiada zaawansowaną wiedzę z zakresu teorii, analizy i nowoczesnych metod eksperymentalnych i obliczeniowych w dziedzinie aerodynamiki wraz ze zrozumieniem projektowania pojazdów powietrznych i rakiet, szczególnie w dziedzinie projektowania elektrowni hipersonicznych i pojazdów. Ponadto doświadczenie w dziedzinie elektrooptyki i nowo powstających technologii kwantowych, szczególnie w dziedzinie laserowego wytwarzania energii i wytwarzania wysokoenergetycznego pola elektromagnetycznego, ponadto w fizyce skondensowanej materii, takiej jak wyłaniające się przełomowe pole nadprzewodnictwa w temperaturze pokojowej związane z zaawansowanym napędem polowym.
Na marginesie należy podkreślić fakt, że jego praca w SSP nie ma absolutnie żadnego wpływu na przedmiot niniejszego opracowania.
(Na podstawie dokumentu opublikowanego w dniu 16 października 2019 roku)
Źródło biografii: https://ieeexplore.ieee.org/author/37087084137
Zostaw komentarz